سید ابوالفضل حسینی بررسی ریشه های ایدئولوژیک حوادث تروریستی پاریس بعد از حوادث فرانسه بسیاری از تحلیلگران داخلی مثل همیشه، ریشه این حمله ها را صرفا از نگاه سیاسی مورد بررسی قرار دادند و حمایتهای غرب از این گروهها را دلیل رشد این گروهها و قوت گرفتن آنها دانستند. البته این تحلیل تا حدود زیادی صحیح و قابل قبول است اما آنچه در این زمان باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد و وظیفه ما است که آن را گوشزد کنیم، بررسی ریشه های ایدئولوژیک این حوادث است.
بیشتر اعمال ما ارادی و هدفگرا هستند، در حالی که پاسخهای شرطی کلاسیک[2] نه ارادی و نه هدفگرا هستند. شرطی سازی کنشگر می کوشد تا فعالیت هدفگرا را توضیح دهد (سیدمحمدی، 1382، ص: 127). در این شیوه به جای تکیه بر اتفاق همزمان محرک ها بر نقش پی آوردهای رفتار[3] تاکید می شود. (سانتراک، 1388، ج1، ص: 380). یعنی جاندار یاد می گیرد پاسخی معین، پیامد مشخصی دارد (اتکینسون، 1388، ص: 280).
در این نوع از شرطی سازی، کودکان بر محیط عمل یا کنش می کنند و محرک هایی که بعد از رفتار آنها روی می دهد احتمال وقوع دوباره رفتار را تغییر می دهند. محرکی که وقوع یک پاسخ را افزایش می دهد تقویت کننده نام دارد. و حذف کردن یک محرک خوشایند یا ارائه یک محرک ناخوشایند برای کاهش دادن پاسخ، تنبیه نامیده می شود (برک، 1390، ص: 237). پژوهشها نشان داده است کودکان نیز غالبا می توانند رفتار یکدیگر را از همین طریق تحت تاثیر قرار دهند و یا حتی تقویت کنند (سقای بی ریا و همکاران، 1385، ص: 543).
مهمترین کاربرد اصول شرطی سازی کنشگر، تغییر در رفتار انسان است (سانتراک، 1387، ص: 393).
چاپ 
ارسال به دوست
