بسم الله الرّحمن الرّحیم

روی ماهش رو ببوس

نیم نگاهی به فیلم بویسیدن روی ماه

احترام سادات و فروغ، چهل سال است که با هم همسایه هستند. انقدر که از طریق راهی در بین دو حیاط راحت به خانه هم رفت و آمد دارند و بچه های احترام سادات که الان همگی پدر و مادر شده اند به او خاله فروغ می گویند.

دو مادری که دو پسرشان با هم بزرگ شدند با هم مدرسه رفته اند و باهم در رشته مهندسی در دانشگاه مشغول به تحصیل بوده اند تا با جهاد به جبهه می روند و با هم بیست سال پیش مفقود می شوند. در تمام این بیست سال این دو مادر هر شنبه اول ماه به ستاد می روند تا از پیدا شدن فرزندشان خبری بگیرند.

حالا خبر رسیده است که حسینِ‏احترام‏سادات برگشته است ولی محمدِ فروغ نه! فروغ بیماری ای دارد که چندی بیش زنده نیست و تنها فرزندش نیز در خارج از ایران زندگی می کند. احترام سادات تصمیم می گیرد و تلاش می کند که حسین را جای محمد جا بزند تا فروغ از تنهایی در بیاید و در لحظه های تنهایی و درد به قبر و جنازه پسرش دل خوش کند. پس از ماجراهایی در نهایت قبل از رسیدن به تشییع جنازه احترام سادات پیش پسرش می رود ... .

بوسیدن روی ماه فیلمی است گرم و صمیمی از کارگردان طلا و مس که به روایت روان  قصه ای انسانی و ساده پرداخته و موفق هم بوده است. در کل داستان بیننده، درگیر ایثار دوباره مادری است که این بار برای نجات یک مادر شهید پسرش را از دست می دهد. نمایش فضای سنتی منزل این دو همسایه، برای بسیاری از ما قابل درک است و همزاد پنداری را سهل می کند. داستان آنقدر در بین ایرانی ها قابل درک و هیجان برانگیز است که با همه آرامش و سادگی‏اش مخاطب را جذب می کند.

متن کامل مقاله را اینجا مشاهده فرمایید