اولین گناه رسمی غرور بود آن هم از جانب ابلیس .
چه گویی آتش را بهانه خود کرد گر چه آتش نتیجه ی خاک هست اما وقتی عظمت ساخت گوهری چون آدم را برخی دید و تاب نیاورد و باطن ، ظاهر کردند پس بدان به خدا و اولیاء درجه یک آن ، مغرور نشو هرگز ... .
آیا تاکنون فکر کرده‌ای اضافه ی خاک که بودی و اضافه ی خاک تو شد ؟
نمی‌دانم دست خلقت چگونه از روز الست آفرید که عقل و قلب و روحی بی کران و وصف ناشدنی در این قالب ریخت ؟
به راستی قلب آدمی زاد از چه معجونی و مخلوطی است ؟!
از عهد الست چه تصویری و اندیشه‌ای داری ؟
البته در پی بعضی چیزها بودن خوب است لوح محفوظ را می‌شناسی ؟ و ... از این نظم کتابی این کتاب خانه گنجینه‌ای عالم وجود .
بدان هر موجودی وحدت الهی را در یک برهه‌ای در اصل قبول کرده اما خوب ادامه نداده است .
در روایت آمده است :
هر مولودی بر فطرت پاک توحید و سائر خصائص ، متولد می‌شود که والدینش او را به دینشان گرایش نسبی می‌دهند یعنی بعضی چیزها ، عوامل تحریک کننده هستند گرچه علت تامه نیستند .
عهد الست از آن دهر ، حکایت دارد که از بنی آدم ، خداوند عالمیان عهد ولایت ( بالاترین نعمت ) را از بشریت گرفت تا در آن سرای هدف اصلی ، عذر نیاورد بلکه شکایت نباشد .
بدان اصلاً بحث دادگاه نیست ، بحث محبت و رحمت هست .
آه آه این جاست که عقل و نفس مبهوتند ...
تا این جا آمدیم که معرفت به بارگاه الهی هم میسر هست هم به اولش حتی نمی‌توان رسید چون بسیار بزرگ‌تر و فراتر از آن هست که آدمی بخواهد تصور ذره‌ای در این باره بنماید .
در احادیث قدسی چیزهایی آمده که آدمی را بسیار شرمنده ی واقعی می‌کند که ان شاء الله در خلال برخی ابحاث متعرض می‌شویم .
7000 سال قبل از خلقت آدم ، جن و نسناس مخلوق بودند که ملائکه این‌ها را دیدند و گفتند مخلوق جدید ( آدمی ) خون‌ریزی می‌کنند مثل این‌ها که از بغض و حسادت خون‌ریزی می‌کردند .
در حدیث معتبری آمده پدران اصل 3 تا بودند :
آدم که مؤمن از آن بهم رسید .
جانّ که کافر از آن متولد شود .
شیطان که اولاد ندارد بلکه تخم می‌گذارند و جوجه می‌آورند و فرزندانشان نر هستند .
و .... از تمام مباحثی که در بطون عالم هست .
بدان اگر مردم از یک خاک بودند به یک صورت بودند و شناخته نمی‌شدند . برخی از خاک شوره هستند و برخی پاک پس برخی کافر و دیگران ، مؤمن اند .
چون این مباحث آمده بدان هم چنین که وقتی روح تا زانو آمد خواست آدمی تکان بخورد نتوانست پس خداوند فرمود :
انسان از عجله خلق شد { خُلق الإنسانُ عجولاً } .
در این عصر ، بحران معنویت است و آدمی بایستی به ریسمان محکم و دژ مستحکم خدایی چنگ و پناهنده شود و إلا گرداب دنیا ما را فرو برده است و در این زمینه ( بحران معنویت ) بحث‌هایی است که از دسترس برخی خارج است .
بحث مهم در اول خلقت ، می‌تواند بحث پیدایش شریعت باشد یا علت نیاز به آن و امثال این !
به طور کلی زندگی انسان ، بلکه آفرینش انسان دارای برنامه‌های پیچیده ی خاصی بوده تا به هدف أصلی خلقت برتر ، برسد . لیک شرایع با هم متفاوت بودند و هستند ، بنابراین کلام در جزئیات این و قضاوتش أمری ست بس سنگین .
برای پیدا کردن صورت مسئله ، بایستی این جور گفت که صانع و خداوند دارای علم و حکمت و لطف و کمال است و اصلاً عبث و بیهوده از اوصیاء نمی‌شود .
بنابراین ،معلوم هست که خلق را بی علت نیافریده بلکه حکمتی عظیم در این میان بوده یعنی برای فوائد دنیای فانی نیافریده و حرف خیلی بالاتر از این‌هاست .
از طرفی حق تعالی عادل است و پیغمبران را فرستاده تا مردم را به سوی ایمان به خودش و ... دعوت کنند . بالاخره حجت خود را بر مردم تمام کرده است .
آیا قبل از خلقت حضرت آدم خلقتی بود ؟ چه مخلوقاتی بودند ؟
انسان نخستین غیر از خلقت حضرت آدم بود ؟ شریعتی یا شبه آن بود ؟
خلقت آدم که در بهشتِ آن گونه‌ای بود مطلق تکلیف را به همراه داشت .
مثلاً خطاب آمده بود از هر چیزش بخور غیر از آن درخت و میوه ی ممنوعه که در پی آن حوادث ترک اولی صورت گرفت و بعض احکام مجمل !
لیک نه مکانش چون دنیا و بهشت حقیقی بود و نه قوانین حاکم بر آن و آنچه از بهترین کتاب ملکوتی و شواهد روائی حاکی است ، اجمال این کلمات را تأیید می‌کند که در بهترین شریعت روشن گردیده است .