بسم الله الرّحمن الرّحیم
در نوشته قبلی در مورد فرقه دروغین سبائیه مطالبی عرض شد در این نوشته به شخصت او میپردازیم و در پایا ن نتیجه گیری میکنیم .
در مورد خود"عبدالله بن سبا" بايد گفت، كه اولين بار نام او در كتاب تاريخ طبري، با روايت سيف بن عمر، آمده است، كه نقل مي‌كند او مردي يهودي از صنعا، از مادري سياه‌پوست بود و در زمان عثمان مسلمان شد؛ به اين قصد كه در پوشش اسلام شروع به فساد كند و اسلام را براندازد؛ و در قتل عثمان هم شريك بود.1 و در جاي ديگر، طبري بنابر قول سيف‌بن عمر روايتي را نقل مي‌كند كه دو سپاه علي(ع) و بصره توافق به صلح كردند (در جنگ جمل)؛ اما قاتلان عثمان اين امر را به صلاح خود نمي‌ديدند؛ از اين رو شبانه توطئه كردند و به هر دو سپاه حمله كردند و هر دو را به جان هم انداختند2در ميان مورخان، اولين بار طبري اين روايات را از زبان سيف‌بن عمر نقل كرده و بعد اين افسانه به ديگر تاريخ‌نويسان رسيده است. البته مورخان بزرگي همچون يعقوبي (متوفي284ه)، بلاذري (متوفي 279ه)، ابن سعد (متوفي 230ه) از ابن سبا اسمي نياورده‌اند.علامه عسكري در كتاب عبدالله‌بن سبا به تفصيل درباره شخصيت عبدالله بن سبا سخن گفته است و ساختگي بودن آن را ثابت مي‌كند؛ و در مورد سيف‌بن عمر تميمي (متوفي 170 ق) هم مي‌فرمايد كه، وي عدناني بوده و سعي فراواني در تصرف تاريخ نموده است؛ از اين رو عبدالله بن سبا هم از طراحي‌هاي اوست؛ تا بدين وسيله اختلافات مهم دنياي اسلام و عقايد مهم شيعه را به عبدالله بن سبا نسبت دهد؛ تا چنين وانمود كند كه اصل اين عقايد از يهود گرفته شده است.3البته سيف‌بن عمر در ميان رجال نويسان اهل سنت متهم به زندقه و كفر شده است.همان گونه كه معلوم شد، سبائيه چنين ادعايي را نسبت به امام علي(ع( داشتند. ولي پر واضح است كه هيچ گاه امام علي(ع) چنين ادعايي نكرده بودند.انگيزه اصلي سبائيه ، غلوگويي نسبت به امام علي(ع) است؛ البته نبايد دست‌هاي معاندان شيعه در انتساب تحريف گونه اين عقايد به ابن سبا را فراموش كرد. متأ‌سفانه حتي برخي از شيعيان هم (مانند نوبختي در فرق‌الشيعه و اشعري در المقالات و الفرق( بدون توجه به لوازم اين انتساب، در كتب خود نام او را ذكر كرده‌اند؛ در حالي كه جمع كثيري از اهل سنت وجود ابن سبا را انكار كرده‌اند؛ مانند: طه حسين ،دكتر علي وردي، محمد كردعلي، احمد محمود، دكتر كامل مصطفي شيبي و برخي مستشرقان؛ مانند: دكتربرناد لويس، ولهاوزن، فريد ليندر و ديگران.در مورد سبائيه چند نكته قابل ذكر است
الف) اين طائفه منقرض شده‌اند و ادعاي آنان هم باطل است.
ب)روايات فراواني وجود دارد، كه در ان روایات به تعداد ائمه(ع) تصريح شده است.
ج) مسأ‌له به شهادت رسيدن حضرت علي(ع)، از مشهورترين حوادث تاريخ است.
د) حضرت علي(ع) در هيچ جا چنين ادعايي نداشته؛ بلكه خبر از آمدن قائم آل محمد(عج( مي‌دهد.اصبغ‌بن نباته مي‌گويد:نزد اميرالمؤ‌منين(ع) رفتم و او را متفكر و خيره شدهِ به زمين يافتم. عرض كردم: يا اميرالمؤ‌منين! چگونه است كه شما را متفكر و خيره شده به زمين مي‌بينم؟ آيا نسبت به آن راغب شده‌اي؟ فرمود: نه والله! هرگز نه راغب زمين و نه راغب دنيا گشته‌ام؛ ولي درباره فرزندي كه از صلب من و يازدهم از اولاد من است، تفكر مي‌نمودم. اوست آن مهدي كه زمين را پر از عدل و داد مي‌كند، پس از آن كه از ظلم و جور پر شده باشد. او را حيرتي و غيبتي است، كه در آن گروهي هدايت و گروهي گمراه مي‌شوند.4
ادامه دارد...
منابع
1محمدبن‌جرير طبري، تاريخ‌الرسل‌و الملوك، چاپ‌اول، بيروت، دارالكتب‌العلميه، 1407ق، ج2، ص647
.2. تاريخ‌طبري، ج3، ص38.
3عبدالله‌بن‌سبا، علامه‌سيد‌مرتضي‌عسكري، ج3 (ترجمه‌فارسي) 4
4 . كمال‌الدين‌و تمام‌النعمه، محمدبن‌علي‌بن‌بابويه(شيخ‌صدوق)، ج1، ص289، ح1، تحقيق‌علي‌اكبر غفاري، قم، مؤ‌سسه‌النشر الاسلامي، 1416
جهت دانلود مقاله اینجا کلیک کنید. | 
داستان مجعول عبد الله بن سبا