بسم الله الرّحمن الرّحیم

دیدار امام زمان اما...

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

یکی از سختی های دوران غیبت امام زمان دوری شیعیان از مولای خود ومحروم ماندن ازدیدار جمال آن یوسف بی همتاست.باشروع غیبت کبری منتظران حضرتش در حسرت دیدار آن سرو بلند فضیلت سوخته اند .البته در دوران غیبت صغری بعضی از شیعیان توسط نائبان خاص حضرت شرفاب به محضرش می شدند امابا شروع غیبت کبری که روزگار غیبت کامل امام زمان است این رابطه قطع شده است و امکان دیدار به طور معمول و از طریق افراد خاص منتفی شد .این در حالی است که بسیاری از علما معتقدند که در این دوران نیز ملاقات با امام زمان امکان دارد وبارها اتفاق افتاده است بزرگانی مثل :علامه بحرالعلوم ،مقدس اردبیلی ،سید بن طاووس ،و.....

امادرباره ملاقات با امام زمان باید به چند نکته توجه شود:

1-ملاقات با حضرت ولی عصرگاهی در حالت عادی و گاهی درحالت اضطرار اتفاق افتاده است .مثلا گاهی ملاقاتها برای دستگیری وچاره جویی امام از کسی بوده است که در وضعیتی گرفتار شده اند ،اتفاق می افتد مثلا در راه خانه خدا مانده است یا راه را گم کرده است و امام ویا یکی از اصحابشان او را نجات داده اندکه اکثرا از این قبیل است و گاهی در حالت عادی به خاطر مقام معنوی یک شخص ،مورد توجه ویژه امام عصر بوده است و به حضورش شرفیاب می شده است .پس ادعای ملاقات از هر کسی قابل قبول نیست .

2-در طول مدت غیبت کبری افرادی با ادعاهای گوناگون در پی جمع کردن مردم و آب ونان بوده اند واین راه فبسیاری را به گمراهیی کشانده است با دعاهایی بی پایه واساس به مردم مژده دیدار می دهند .

3-ملاقات در صورتی ممکن است که خود امام زمان مصلحت در وقوع آن بدانند.

بنابراین هرگاه عاشقی دلسوخته با تلاش برای شرفیابی به محضرامام عصر ،برای او ملاقاتی حاصل نشود نباید نا امید و گرفتار یاس شود . و نباید این عدم دیدار را نشانه نبود لطف وعنایت امام زمان بداند چون خود شان فرمودند:

إِنَّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اللَّأْوَاءُ وَ اصْطَلَمَكُمُ الْأَعْدَاءُ ( بحارالأنوار/53/ 174 )

ماشمارا فراموش نمی کنیم واز حال شما بی خبر نیستیم که اگر اینگونه بود بر شما بلا ها نازل می شدواعداء بر شمامسلط می شدند .همانگونه که کسی که به فیض حضور رسیده این دیدار نشانه ی این نیست که در تقواوفضیلت به کمال رسیده است.

نتیجه اینکه گرچه دیدن امام عصر و سخن گفتن با او سعادتی بس بزرگ است اما اماما ن ما وبه ویژه امام عصر از شیعیان نخواسته اند که در پی دیدارایشان باشند و برای رسیدن به این هدف چله نشینی ویا بیابان گردی کنندبلکه به شیعیان سفارش کرده اند که به یاد ایشان باشند وبرای فرجشان دعا کنند و خود شان در تنامهای که به اسحاق بن یعقوب می نویسند ، می فرمایند :

 وَ أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِيلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِكَ فَرَجُكُم (بحارالأنوار/52 /92 )

جهت دانلود مقاله اینجا کلیک کنید.