بسم الله الرّحمن الرّحیم

مهارت گوش دادن ، يكي از مهم­ترين مهارت­هاي ارتباطي است. شايد كسي بگويد: «مگر گوش دادن هم به مهارت نياز دارد؟ خب خيلي راحت گوش مي‏دهيم ديگر!»  گوش دادن، آن­قدرها هم كه تصور مي‏كنيم، ساده نيست و براي بهبود كيفيت آن بايد از همين حالا تمرين كنيم تا شنونده كارآمدي شويم.1

گوش دادن تنها شنیدن واژه ها نیست، بلکه بیشتر به معنای فهمیدن درست سخن است. در گوش دادن، با دقت به محتوای واژه ها توجه می کنیم تا از راه آن، گوینده سخن آن چنان که هست برای ما شناخته شود. در حقیقت گوش دادن کنکاشی برای درک منظور گوینده است. شنیدن و گوش دادن دو مقوله متفاوت اند. شنیدن عمل ادراک صداها و کاری نسبتا غیر ارادی است و تنها به دریافت محرک های شنیداری گفته می شود.ولی گوش دادن فعالیتی انتخابی است که دریافت و تفسیر محرک های شنیداری را در بر می گیرد. این عمل، رمزگردانی اصوات به معانی را نیز شامل می شود.2

در واقع ارتباط بین افراد از طریق علامت دادن (رمزگردانی) و علامت گرفتن (رمزگشایی) صورت می گیرد. و برای دادن پاسخ مناسب به فرد مقابل باید پیام او را به شکل کامل درک کنیم. شاید شما هم با این مساله مواجه شده اید که گاهی افراد اجازه صحبت به هم نمی دهند و با برداشت غلط و ناکامل از سخن شخص مقابل به قضاوت های ناصحیح می پردازند.

در ابتدا اين موضوع را بررسي مي­كنيم كه اصولاً چرا گوش دادن اين­قدر مهم است. براي درك بهتر و عميق‏تر اين مطلب، به پي‌آمدهاي گوش ندادن يا با دقت گوش ندادن اشاره­ مي­كنيم:

ـ برقراري روابط بي‏محتوا.

ـ ايجاد درگيري­هاي بين فردي.

ـ از دست دادن فرصت­هاي حرفه‏اي و شغلي (به‌ويژه در تجارت).

ـ پديدآمدن اشتباه‌‌هايي كه گاهي بسيار خطرناكند.

ـ ناراضي ساختن و ناراحت كردن ديگران.

ـ ايجاد ضعف در انگيزه.

ـ واداشتن كاركنان يا اعضاي خانواده به پرخاشگري.

 برای دانلود فایل الکترونیکی مقاله(پی دی اف) به صفحه آخرمراجعه فرمایید.