بسم الله الرّحمن الرّحیم
انتظار، گاه تلخ است و گاه شیرین.
1. انتظار تلخ، وقتی است که آدم در جای خود بنشیند و تکان نخورد،
چشم به در خانه بدوزد تا مطلوبش بیاید.
در این حالت، روزش، ماه به نظر میآید و ماهش، سال و انتظارش، تلخ.
2. انتظار شیرین، آن است که انسان از جا برخیزد و به کار پردازد،
زمینۀ حصول مقصود را آماده سازد و بداند که هر چه آمادگی بیشتر شود،
مقصود، زودتر حاصل میشود.
فرد منتظر از هر آمادگی که فارغ شد، لذتی برایش پیدا میشود
و گام دیگری بر میدارد و در دل، با مطلوب خود راز و نیاز میکند.
انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) از این قبیل است.
کسی که در این انتظار به سر میبرد، به حضرتش عشق میورزد.
روز به روز آمادگی خود را بیشتر میکند و از حضرتش کمک میخواهد
و هر آمادگی برای او مژده موفقیت و نوید تحقق کامل مقصود خواهد بود.
...........................................
(راه مهدی (عج)، ص89).
جهت دانلود مقاله اینجا کلیک کنید.
|