بسم الله الرّحمن الرّحیم

انتظار، گاه تلخ است و گاه شیرین.

 1. انتظار تلخ، وقتی است که آدم در جای خود بنشیند و تکان نخورد،

 چشم به در خانه بدوزد تا مطلوبش بیاید.

 در این حالت، روزش، ماه به نظر می‌آید و ماهش، سال و انتظارش، تلخ.

 2. انتظار شیرین، آن است که انسان از جا برخیزد و به کار پردازد،

 زمینۀ حصول مقصود را آماده سازد و بداند که هر چه آمادگی بیشتر شود،

 مقصود، زودتر حاصل می‌شود.

 فرد منتظر از هر آمادگی که فارغ شد، لذتی برایش پیدا می‌شود

و گام دیگری بر می‌دارد و در دل، با مطلوب خود راز و نیاز می‌کند.

 انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) از این قبیل است.

 کسی که در این انتظار به سر می‌برد، به حضرتش عشق می‌ورزد.

 روز به روز آمادگی خود را بیشتر می‌کند و از حضرتش کمک می‌خواهد

 و هر آمادگی برای او مژده موفقیت و نوید تحقق کامل مقصود خواهد بود.

 ...........................................

(راه مهدی (عج)، ص89).

جهت دانلود مقاله اینجا کلیک کنید.