بسم الله الرّحمن الرّحیم

از ماست که بر ماست!

بررسی فیلم رسوایی

افسانه –شاکردوست- دختری جنوب شهری است که همراه خانواده‏اش در محله‏ای فقرنشین زندگی می‏کند. او در محله، بسیار بدنام است و به ‌علت بدهی‌های مالی پدرش تحت فشار طلبکاران نیز قرار دارد. در این میان حاجی بازاری ریاکار-شریفی نیا-، به بهانه طلب پدرش می‏خواهد او را به صیغه خود در آورد. افسانه پس از دزدیدن سفته‌های پدرش از حاجی، در حین فرار با روحانی زاهدی –اکبر عبدی- آشنا می‌شود اما این روحانی در مسیر کمک به افسانه، خود دچار مشکلاتی می‌گردد...

برخی معتقدند که فیلم‏ سلیقه و نظر سازنده است و بر این اساس جای نقد ندارد. در مقابل این نظر می توان اول توجه نمود که هر اندیشه‏ای قابلیت بررسی را دارد و دوم آنکه اگر در معرض عموم قرار گرفت و بعد اجتماعی پیدا کرد می تواند حداقل بر ناهشیار افراد تاثیر گذارد و رفتارها، افکار و احساسات آنها را تغییر دهد. وقتی اندیشه‏های القا شده در یک فیلم از جنبه‏های  گوناگون مورد بررسی و با اصول صحیح کنکاش می‏شود می‏توان عیار صحت آنها را سنجید. سوم آنکه زمانی سلیقه و افکار هر شخص مورد احترام است که در صدد القای آن به دیگران آن هم در فضای ناعادلانه یکطرفه رسانه نباشد. بر این اساس می توان با استفاده از خود فیلم به اثبات نظرات سازنده پی برد و به بررسی آن اقدام نمود.

رسوایی که چهارمین فیلم سینمایی ده‏نمکی است با تئوری ساده برخی عوام مبنی بر قهر با خدا و اولیای او شروع می شود و با دلقک نشان دادن فقیر به جهت کسب درآمد ادامه پیدا می‏کند. رسوایی که ادامه مستند قدیمی فقر و فحشای ده نمکی است می خواهد با طراحی لباس تناقض نمای مانتو و شلوار آبی و روسری و کفش قرمز همراه با آرایش غلیظ افسانه به ریشه بی عفتی یعنی همان فقر اشاره کند. در این میان با اجرای دیالوگ‏های بازارچه پس از برخورد افسانه و میرزا و ... به عامل تخریب جامعه در پس پرده بی‏حجابی اشاره می‏کند. هدف نهایی فیلم طبق گفته سازنده آن خدمت به روحانیت و نشان دادن ظرفیت‏های این گروه از جامعه است. او در گفتگوی خود بیان می کند که با شناخت کامل از روحانیت و عرفان دست به ساخت این اثر زده است.

جهت دانلود فایل PDF از اینجا دانلود کنید